ใช้รอยยิ้มเผชิญหน้ากับชีวิต ใช้การดูแลเอาใจใส่เป็นเพื่อนร่วมทางกับคุณ

เมื่อใกล้ค่ำคืนในวันคริสต์มาสอีฟ คุณอาจจะอยู่ข้างกายคนรักพร้อมกับเพลิดเพลินกับอาหารค่ำใต้แสงเทียน คุณอาจจะสนุกสนานรื่นเริงไปกับลูกหลาน เพราะเป็นช่วงเวลาร่วมกันเฉลิมฉลองสังสรรค์เฮฮา ทุกคนล้วนดื่มดำกับช่วงเวลารื่นเริงในเทศกาลคริสต์มาส แต่ก็มีบางคน ที่กำลังทนทุกข์ทรมานจากพิษของโรคมะเร็ง ทำให้จำต้องห่างไกลจากบ้าน ห่างไกลจากคนรัก โดยใช้ความศรัทธาที่หนักแน่นและวิทยาการอันก้าวหน้าต่อสู้กับมะเร็งอย่างสุดใจมาโดยตลอด และยังมีบางคนผู้เต็มเปี่ยมไปด้วยจริยธรรมอันสูงส่งและจิตใจบริการ พวกเขายอมทิ้งเวลาที่จะได้อยู่ร่วมกับคนในครอบครัว ใช้คำพูดที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความยินดี ร้องเพลงและเต้นรำเฉลิมฉลองในวันเทศกาลให้ผู้ที่เข้มแข็งเหล่านั้น ขจัดความคิดถึงคนรัก อารมณ์ความรู้สึกเหเงียบเหงาว้าเหว่ที่คิดถึงบ้าน

วันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลาปักกิ่ง 18:30 น. ในห้องประชุมชั้น 9 ของโรงพยาบาลมะเร็งสมัยใหม่กว่างโจวเต็มไปด้วยความอบอุ่นและชื่นบาน สามารถเห็นริบบิ้นและลูกโป่งได้ทุกหนแห่ง ดึงคุณให้เคลิบเคลิ้มสนุกไปกับไฟกระพริบจากต้นคริสต์มาส เสียงเพลงคริสต์มาสอันรื่นเริงและมีชีวิตชีวาทำให้ที่นี่เต็มไปด้วยบรรยากาศของการเฉลิมฉลอง พยาบาลพาผู้ป่วยจากแต่ละประเทศ ทั้งเวียดนาม อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ เป็นต้น เข้าไปในงานเลื้ยง ในผู้ป่วยเหล่านี้มีบางคนขยับไม่ได้ นั่งบนเก้าอี้รถเข็นมา บางคนเป็นผู้ป่วยหลังจากที่เคยได้รับการรักษา ผมร่วงหมด จิตใจห่อเหี่ยว แต่พวกเขายังคงใช้ความรู้สึกที่สนุกสนานต่อสู้กับทุกสิ่ง ใช้ทัศนคติที่ดีเข้าร่วมงานเฉลิมฉลอง

เพลงฮิตที่ดังไปทั่วโลก (กังนัมสไตล์) ทำให้เปิดฉากการแสดงได้งดงามตลอดคืน พยาบาลสาวสวยเต้นท่าม้ากระโดดอย่างสุดจิตสุดใจบนเวที ลีลาการเต้นได้จุดประกายบรรยากาศในงานไปตลอดทั้งคืน เมื่อพยาบาลได้เชื้อเชิญอย่างอบอุ่น ผู้ป่วยจึงร่วมขึ้นไปเต้นบนเวทีด้วย

ผู้ป่วยและพยาบาลเต้นท่าม้ากระโดดร่วมกัน

ตลอดงานทั้งคืน ล้วนเป็นการร้องรำทำเพลงของพวกพนักงาน พยาบาลกับผู้ป่วย พวกเขาพร้อมทั้งสมาชิกในครอบครัวร่วมนั่งสนทนา ร้องเพลง เต้นรำกัน หนึ่งในรายการที่โดดเด่นนั้นคือเด็กวัย 18 ปี ทั้งร้องทั้งดีดเปียโนเดี่ยว เขาคือหลินเหวินปินจากอินโดนีเซีย หลังจากได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งในกระดูกแล้วจำเป็นต้องผ่าตัดแขนขา หนุ่มน้อยที่นั่งบนรถเข็น มองไม่ออกเลยสักนิดว่าจะหงอยเหงาเซื่องซึม จิตใจที่มองโลกในแง่ดีเบิกบานทำให้ใบหน้าของเขามักจะมีรอยยิ้มเต็มเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน เขากลับไม่โกรธโทษว่าพระเจ้าไม่ให้ความยุติธรรม ทั้งยังเผชิญต่อสู้กับชีวิตด้วยตนเอง ต่อสู้กับโรคภัยอย่างกล้าหาญ เขาต้องการให้ความกล้าหาญ การมองโลกในแง่ดีที่เขามีส่งต่อให้เพื่อนผู้ป่วยและผู้คนที่กำลังรับความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานอยู่

เขาผู้ซึ่งโอบกีตาร์ ทั้งดีดทั้งร้อง เป็นภาพที่ดูหล่อมาก

ในช่วงคำคืนของงานยังมีซานต้าให้ของขวัญแก่พวกเด็กๆ ส่งความสุขแก่ผู้ป่วย เพิ่มสีสันให้กับค่ำคืนงานฉลองมากขึ้น เหล่าเพื่อนตัวน้อยขึ้นไปเอารางวัลบนเวทีกันอย่างเซ็งแซ่ ทั้งยังนำความไร้เดียงสาของตนเองถามไถ่และอวยพรทุกคน

 เด็กน้อยทั้งร้องทั้งเต้นส่งมอบความสุขในวันเทศกาลแก่ผู้ป่วยทั้งหลาย

ทั้งยังมีเพื่อนผู้ป่วยอีกมากมายขึ้นร้องเพลงกับสมาชิกในครอบครัว มีครอบครัวที่มาจากอินโดนีเซีย ร้องเพลง 《How Can I Tell Here About You》พยาบาลในชุดขาวเต้นรำเป็นเพื่อนข้าง ๆ ทำให้ทั้งเวทีปรบมือกันอย่างคึกคัก

ครอบครัวผู้ป่วยอินโดนีเซียร่วมกันขับร้อง พยาบาลชุดขาวร่วมเต้นเป็นเพื่อน

ครอบครัวผู้ป่วยมิตรา ตึก 8 ร้องเพลง 《baby》

นี่คืองานเลี้ยงที่พิเศษงานหนึ่ง เป็นฉากที่แสดงถึงสายสัมพันธ์อันดีของเพื่อนมนุษย์ ไม่ว่าคุณจะมาจากที่ไหน พูดภาษาอะไร ก็สามารถรับรู้ได้ถึงความสุข ความเอาใจใส่อันอบอุ่น เพราะว่าในโรงพยาบาลมะเร็งสมัยใหม่กว่างโจว รอยยิ้มของผู้คน สายตา อารมณ์ล้วนถ่ายทอดถึงพลังด้านบวกออกมา ผู้คนที่นี่มีรอยยิ้มเผชิญกับชีวิตเคียงบ่าเคียงไหล่พร้อมกับคุณได้ตลอด ให้ชีวิตเปี่ยมล้นด้วยสีสรร

ผู้ป่วยชาวฟิลิปปินส์ร่วมร้องเพลงประสานเสียง

แม้ว่าภาษาจีนจะไม่ชัดเจน แต่ว่าครอบครัวผู้ป่วยอินโดนีเซียก็ได้ร่วมกันแสดงและร้องเพลงจีน《บนโลกนี้มีเพียงแม่ที่ดี》อีกทั้งยังได้รับเสียงปรบมืออย่างเกรียวกราว

ผู้อำนวยการหวางร้องเพลง 《ดวงอาทิตย์ออกมาสดใส》

ผู้ป่วยปรบมือไปพร้อมกับเสียงเพลง

ผู้ป่วยชมการแสดงอย่างเบิกบานใจ

ถ่ายภาพกลางคืนร่วมกัน